درباره ما؛ چندپتانسیلی های ایران

موسس چندپتانسیلی‌ها کیه و چه تجاربی داره؟  

سلام من تارا یحیی نژاد هستم، ۵ خرداد و در شهر بهارنارنج، بابل (مازندران) به دنیا اومدم.
همونطور که میدونین نوشتن بیوگرافی کمی برای اشخاصی مثل ما که تو وادی های مختلف گام برداشتیم و تجربه کردیم سخته، اما من کمی از این حوزه هارو براتون میگم که؛
چندپتانسیلی بودنم رو اثبات کنم تا بدونین درکتون میکنم و توی این دنیای بزرگ اصلا تنها نیستین.
راستی مدیونین اگه فکر کنین این فسقلی یکسالگیه بنده است، میتونین حس کنین که از همون سن و سال نمیتونستم یک جا بند شم 😀
یه رازی میگم بین خودمون بمونه: وقتی غیبم میزد قطعا یه خرابکاری در راه بود! منو یا بالای در پیدا میکردن و یا دم کشوی لباسام درحال تعویض ده ها لباس 😐 ینی مرز تنوع طلبی رو جابجا کرده بودم!!!
آخرشم مامانم لباسام رو گذاشت بالاترین کشو که دستم نرسه و یه روز دید کمد لباسا یکجااا چپه شده و بنده زیرشم 😐 آخه ازش رفته بودم بالا بعد برگشته بود رو خودم! آه نگران نباشین بطرز معجزه آسایی هیچیم نشد که الان در خدمت شمام :)) و البته لازم به ذکره که من ADHD نداشتم و ندارم.

من از بچگی عاشق فعالیت‌های خارج از مدرسه بودم و معمولا توی جشنواره‌ها و مسابقات شرکت میکردم مثل تاتر، سرود و مسابقات ورزشی مختلف و خیلی وقتا خودم بدون اینکه کلاس برم با مشاهده دقیق و تمرین، هرچیزی رو که بهش علاقه داشتم یاد میگرفتم. مثلا مدال طلا، نقره و حکم قهرمانی شنارو بدون اینکه کلاس برم گرفتم که خیلی برام جداب‌تر بود.
توی هنرستان گرافیک خوندم اما توی دانشگاه تربیت بدنی! و اگه بخوام دقیق تر بگم اینطوری میشه؛
دیپلم گرافیک، کاردانی فیزیولوژی ورزشی، کارشناسی مدیریت ورزشی، انصرافی ارشد رفتار حرکتی که بواسطه این رشته‌ها؛ با بدن، کارکردش و حرکاتش آشنایی دارم و همچنین اکثر رشته‌های ورزشی رو تجربه کردم. بنظرم هر رشته جذابیت‌ها و چالش‌های خاص خودش رو داشت که منو قوی تر میکرد.

من یه سلف لرنر هستم یعنی بصورت خودآموز یاد میگیرم، مطالعات مورد علاقه‌ام: روانشناسی، علوم اعصاب و جامعه شناسیه کلا هرچی که برام جذاب باشه درموردش میرم جستجو میکنم و از منابع معتبر مطالعه میکنم، فرقی نمیکنه چی باشه. دغدغه‌ها و فعالیت‌های مدنی اجتماعیم: حمایت از حیوانات، حفاظت از محیط زیست، مدتی حقوق زنان و بعد حقوق بشر، برابری جنسیتی، قومیتی و نژادی و در نهایت تغییر سیستم آموزشی و علمی و معتبر بودن محتوا و کاربردی بودن آموزش‌ها.
فعالیت‌های ورزشی مورد علاقم: پرواز، شنا، دوچرخه‌سواری و حرکات کششی خونگی و طبیعت‌گردی.
مهارت‌هام: نویسندگی، شعر‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی، ویراستاری، ترجمه، طراحی آموزشی، سناریونویسی، استراتژی نویسی، شخصیت‌سازی، کارگردانی، تولید محتوای متنی، صوتی و تصویری،  آواز، صدا‌پیشگی، گویندگی، ساخت پادکست، تدوین صدا، تدوین فیلم، ادیت عکس، ادیت فیلم، بازیگری تاتر، مجری‌گری، سخنرانی، تدریس، عکاسی، فیلمبرداری، طراحی گرافیکی، طراحی سایت، طراحی صفحه لندینگ، طراحی تقویم محتوایی، سازماندهی، اصول بایگانی، از اولین گروه دخترایی که تو کل ایران مربیگری بیلیارد رو گرفت و اولین دختر خلبان  پاراگلایدر تو شمال کشور.

Tara Yahyanehjad

تجارب من؛
حسابداری، بازاریابی شبکه‌ای، خانه هوشمند، بیمه دندان پزشکی، مکانیک خودرو، ارز دیجیتال
بورس، هلال احمر،  بازاچه خیریه، تکست نویسی و خوانندگی سبک رپ!
مربیگری مهد، تدریس در موسسه، بازیگری فیلم دانشجویی، ساز کیبورد و ساختن ملودی اشعارم.
یه مدت هم نائب رئیس انجمن ورزش‌های هوایی و سرپرست کمیته ورزش‌های هوایی بابل بودم.

برنامه‌نویسی وب و هوش مصنوعی، رابطه و تجربه‌ کاربری، حضور در دوره‌های روانشناسی، بیزنس پوشاک، بیزنس برنج، کوچینگ، تبلیغات، برندینگ، دیجیتال مارکتینگ، کمپین فروش، همکاری با مجموعه‌ها و اشخاص مختلف، مدیریت برگزاری سمینار، رهبری و مدیریت تیم‌های سوشال مدیا، فعال حوزه آموزش، هم بنیانگذار آژانس دیجیتال مارکتینگ پلاسما و هم‌بنیان‌گذار تارم تلای شیواده(برنج)، بنیان‌گذار چندپتانسیلی‌ها برای اولین بار در ایران. الانم با مبالغ قابل توجهی پیشنهادات همکاری وسوسه‌انگیز دارم اما رد میکنم چون تمرکزم روی چندپتانسیلی‌ها و بیزنس برنج هست. یه طرح ستاره شیم هم استارت زدم برای حمایت از کسب‌و‌کارهای نوپایی که محصولات با کیفیت دارن.

ماجرای چندپتانسیلی‌ها چطور شروع شد؟

از اواخر سال نود و شش درمورد چندپتانسیلی ها تحقیق میکنم و سعی میکنم افرادی مشابه با سبک زندگی خودم رو همراهی کنم 

تا بتونن مثل من کامیابی رو تجربه کنن بنظرم کامیاب بودن خیلی جذاب‌تر از صرفا موفقیته چون خیلی‌ها با اینکه موفق یا ثروتمندن
اما احساس شادمانی و لذت ندارن، کماکان حریصن و برای چیزایی میدوئن که قلبا نمیخوانش فقط بخاطر چشم و هم چشمیه!
من همیشه میگم مگه چقدر عمر میکنیم که بخوایم خودمون رو توی چارچوب‌های پیشفرض و باور‌های تحمیل شده حبس کنیم؟
این شد که اولین بار سال ۹۷ مدرسه مجازی ستاره شیم کارش رو جهت توسعه مهار‌ت‌های فردی شروع کرد و بعد از یکسال
بعنوان آکادمی چندپتانسیلی‌های ایران ادامه مسیر داد و امروز بیش از ۳۰ هزار نفر از آموزش‌ها بهره میبرن و نتایج خوبی گرفتن. 
من مقالات و کتب مختلفی برای چندپتانسیلی‌ها ترجمه کردم و فعلا یکی از این کتاب‌ها با عنوان چطور همه‌چی باشیم در اختیار
چندپتانسیلی‌ها قرار گرفت که تا به این لحظه اولین و جامع‌ترین منبع آموزشی مختص افرادیه که چندین علاقمندی و مهارت دارن
و بطور معمول توی انتخاب کردن رشته، شغل و مسیر‌های زندگی بهشون سخت میگذره. اما با خوندن اون کتاب که تحقیقات خودمم
بهش اضافه شده بخش زیادی از دغدغه‌هاشون رفع میشه. بعد از اون از طرف دانشگاه اصفهان دعوت به سخنرانی بر روی
سن بین المللی تداکس شدم که سال ۲۰۲۱ برگزار شد که هنوز مردم در گیر و دار کرونا بودنو و اونجا هم درمورد دو مسئله ریشه‌ای
که اکثر چندپتانسیلی‌ها  در مسیر موفقیت باهاش مواجه میشن صحبت کردم، موضوع چندپتانسیلی‌ها با اینکه میتونه
منبع درامد بالایی برام بسازه اما من به توصیه مربی‌های کسب‌و‌کارم اهمیت ندادم و دوست نداشتم و ندارم که آموزش‌دادن  برای من
خیلی جنبه بیزنسی داشته باشه ممکنه اشتباه باشه اما بنظرم  وقتی توی هرچیزی پول خیلی زیاد تزریق بشه آدم رو خراب میکنه یعنی دیگه
دلی بودنش کم میشه تو میشی برده پول و حاضر میشی هر چرت و پرتی بگی که دیده شی، بیشتر بفروشی، حرص بزنی و بیشتر جمع کنی! 
من میخوام برام مثل یه رسالت، دلی بمونه، برای همین شهریه کلاس‌های درس یا محتواهای آموزشی من عموما ارزون قیمت هستن
که هرکسی براحتی بتونه پرداخت کنه، شرکت کنه و حداقل بهونه پول نداشته باشه و بتونه ازین تخته‌پرش استفاده کنه و شیرجه بزنه.

 ستاره شدن توی آسمون سیاه شب
 به تنهایی زیبا نیست.
هرچی تعداد ستاره ها بیشتر باشه آسمون زیباتری خواهیم داشت
پس بیاید باهم
ستاره شیم چون کهکشون…
جا داره واسه هممون!

رسالت و ماموریتم؛

من نمونه یه آدم چندپتانسیلی‌ام که همه علاقه‌مندیاشو بغل کرده و فارغ از حرف بقیه برای خودش زندگی میکنه و میخوام بقیه چندپتانسیلی‌ها هم بتونن اینطوری باشن. اصلی ترین چیزی که بهش اهمیت میدم اینه که آدما بتونن با آموزش هایی که توی این سایت ارائه میشه، خودشون رو پیدا کنن، برای خودشون آرزوها و اهدافی تعیین کنن و مسیرهایی که به این آرزوهای مختلف ختم میشه رو پیدا کنن یا بسازن. من معتقدم همه انسان ها بدون استثنا یک گوهر یا یک مروارید گرانبها در درونشون دارن که باید با کندوکاو کردن و کاووش در خودشون اون جواهر رو کشف کنن و به معرض نمایش بذارن، ما انسان‌ها از لایه‌های بیرونی زیادی تغذیه میشیم و همون‌ها باعث میشن اصل وجودی خودمون رو نبینیم بنابراین؛ نیازه تا با چکش به سراغ این لایه‌ها بریم و آروم آروم خودمون رو از این لایه ها نجات بدیم و این یعنی تراشیدن وجودمون که در واقع به خودسازی منجر میشه. بخاطر همین شعار و باور من برای چندپتانسیلی‌ها و حتی بقیه اینه:

خود را چو دَریابی... دُر یابی

0